ابتدای مسیر توسعه کامپیوترها، رابط گرافیکی مفهومی نداشت و تمامی وظایف در محیط رابط متنی خیلی ساده انجام می‌گرفت. با پیشرفت قدرت پردازشی کامپیوترها و همزمان پیدایش تکنولوژی‌های جدید صفحات نمایش که هزینه این ادوات را کاهش می‌داد، رابطهای گرافیکی به دنیای کامپیوتر معرفی شدند. روند توسعه گرافیکی با ورود به قرن بیست و یکم سرعت بیشتری پیدا کرد و گرافیک سه بعدی مورد اقبال کاربران قرار گرفت. بسته‌های نرم افزاری مختلفی برای کارهای گرافیکی و شتاب بخشی به آن‌ها که رابط بین کدهای نوشته شده توسط کاربر و سخت افزار پردازش‌گر گرافیکی می‌باشند نیز شروع به توسعه پیدا کردند. یکی از این رابطهای برنامه‌نویسی نرم‌افزارهای کاربردی OpenGL می‌باشد. اولین انتشار این رابط در سال ۱۹۹۲ اتفاق افتاد و تا امروز یکی از رابطهای برنامه‌نویسی گرافیکی دو بعدی و سه بعدی محبوب می‌باشد. در این نوشته به نحوه استفاده از این رابط با استفاده از زبان برنامه‌نویسی پایتون پرداخته خواهد شد.